بررسی مبانی قرآنی لعن بر دشمنان اهل بیت

.................................

ان الذین یؤذون الله و رسوله لعنهم الله فی الدنیا و الاخرة و اعد لهم عذابا مهینا * والذین یؤذون المؤمنین و المؤمنات بغیر ما اکتسبوا فقد اختملوا بهتانا و اثما مبینا *

آنها که خدا و پیامبرش را آزار می دهند ، خداوند آنها را از رحمت خود در دنیا و آخرت دور ساخته و برای آنها عذابی خوار کننده آماده کرده است * و آنان که مردان و زنان مؤمن را در برابر گناهی که مرتکب نشده اند  آزار می دهند، بار بهتان و گناه آشکاری را به دوش می کشند.(احزاب 57 و 58)

........................

اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له علی ذلک اللهم العن العصابة التی جاهدت الحسین و شایعت و بایعت و تابعت علی قتله اللهم العنهم جمیعا (از : زیارت عاشورا)

.......................

اشاره

تبری یعنی بیزاری جستن از دشمنان خدا، پیامبر(ص) و اهل بیت (ع) یکی از مهم ترین فروع دین و لعن بر آنها از بارزترین مصادیق این آموزه در تفکر شیعی است. امروز این مفهوم سرنوشت ساز متأسفانه مورد هجوم سوالات وشبهات مغرضانه ی دشمنان آگاه و دوستان ناآگاه قرار گرفته است. این مقاله در صدد بازشناسی مبانی قرآنی لعن بر دشمنان اهل بیت (ع) می باشد.

آشنایی با مفهوم لغوی و اصطلاحی واژه ی (لعن)

لعن در اصل به معنای طرد و دور ساختن آمیخته با خشم و غضب است (ر.ک: مفردات راغب ص 471 و نیز مختار الصحاح ص 424) پس لعن از ناحیه ی خدا یعنی دور ساختن کسی از رحمت خودش و از تمام برکات و مواهبی که از ناحیه ی او به بندگان می رسد (ر.ک : المیزان ج 16 ص 508 و نیز تفسیر نمونه ج1 ص 552) راغب در مفردات لعن را در دنیا سلب رحمت و توفیق الهی و در آخرت عقوبت می داند (ر.ک: مفردات راغب ص 471)

لعن در قرآن

خداوند در آیات متعددی از قرآن افراد و گروه هایی را مورد لعن قرار داده و از رحمت خود دور ساخته است. همچنین در آیاتی مانند آیه ی 161 سوره ی بقره جواز این که مردم نیز این افراد و گروه ها را لعنت کنند صادر شده است : (...اولئک علیهم لعنة الله و الملائکة و الناس اجمعین). برخی از این افراد و گروه های لعنت شده در قرآن عبارتند از:

1)کافران : احزاب 64 ؛ بقره 88 و 89 و  161 ؛ توبه 68 ؛ آل عمران 86 و 87

2)آزار دهندگان نسبت به خدا ، پیامبر (ص) و اهل ایمان: احزاب 57 و 58

3)جهنمیان : احزاب 68 ؛ اعراف 38

4) منافقان : احزاب 61 ؛ توبه 68 ؛ محمد 23 ؛ فتح 6

5)اصحاب سبت :نساء 47

6)پیمان شکنان : مائده 13 ؛ رعد 25

7) مرتکب قتل عمد : نساء 93

8)شیطان : نساء117 و 118 ؛ حجر 35 ؛ ص78

9) تهمت زنندگان به زنان پاکدامن : نور 23

10)ستمکاران : آل عمران 86 و 87 ؛بقره 161 ؛ اعراف 44 ؛ هود 18 ؛ غافر 52

11) دروغگویان : آل عمران 61 ؛ نور 7

12) قوم عاد : هود 60

13) پیروان فرعون قصص 42 ؛ هود 91 و 92

14) و ......

از آیات 57 و 58 سوره ی احزاب که در ابتدای مقاله آمده اند در می یابیم که آنها که خدا و پیامبر (ص) و مردان و زنان مؤمن را آزار می دهند؛ مورد لعن خدا قرار می گیرند. تقدم (لعن ) بر (عذاب مهین) نشانگر آن است که لعن و طرد از رحمت؛ آن هم از سوی خدا که رحمتش گسترده و بی پایان است، بدترین نوع عذاب است.آیا اهل بیت پیامبر (ع) به طور عام و حضرت زهرا(س) به طور خاص مصداق اتم و اکمل (اهل ایمان) و بلکه برترین مؤمنان نیستند؟ آیا نباید بر اساس این آیه آنها که حضرت زهرا(س) را_به شهادت منابع اهل سنت_ اذیت کردند؛ لعنت کرد؟ ( برای آگاهی بیشتر از منابع اهل سنت که ماجرای احراق بیت حضرت زهرا"س" را ذکر کرده اند ر.ک :احراق بیت فاطمه "س" در منابع اهل سنت؛ علی لباف؛ نشر منیرآیا پیامبر(ص) نفرمود: " فاطمه پاره ی تن من است؛ هر کس وی را بیازارد مرا آزرده است"؟(ر.ک: صحیح بخاری؛ جزء 5 ؛ ص 26 ).

نکته ی حائز اهمیت در آیات 57 و 58 سوره ی احزاب این که آیه ی قبل از این دو آیه؛" آیه ی صلوات" است : (ان الله و ملائکته یصلون علی النبی یا ایها الذین امنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما),پس در این آیات (سلام) و (لعن) با یکدیگر همراه شده اند ، شبیه آنچه در زیارت عاشورا آمده است!

آثار و نتایج لعن بر دشمنان اهل بیت(ع)

بیزاری جستن از دشمنان خدا و پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) و لعنت کردن آنها نتایج و آثار پربرکتی را دارد که فهرست وار به آنها اشاره می نماییم:

 

1)   مطرود و منفور شدن دشمن در جامعه

 

2)   بستن باب تأثیرگذاری دشمن بر مردم

3)   آشکار شدن ماهیت دشمن

4)   جلو گیری از تقلید ؛ تشبه و هضم شدن در فرهنگ دشمن

5)   حفظ مرز حق و باطل

6)   جلوگیری از نهادینه شدن فساد و فسادگران

7)   جلوگیری از بی پروایی مفسدین

................................................................................................................

منابع : 1) قرآن کریم

2)تفسیر المیزان؛ علامه طباطبایی؛(ترجمه ی محمد بلقر موسوی همدانی) ؛ قم ؛ دفتر انتشارات اسلامی؛1383

3)تفسیر نمونه؛ ناصر مکارم شیرازی و ...؛ تهران ؛ دارالکتب الاسلامیه؛ 1370

4)مفردات الالفاظ القرآن؛ راغب اصفهانی ؛ بیروت؛ دار الکتب العربی ؛ بی تا

5)مختار الصحاح؛ محمد ابی بکر؛ (تحقیق : محمود خاطر) ؛ بیروت ؛ دار الفکر ؛ 1442

6)احراق بیت فاطمه در منابع اهل سنت ؛علی لباف ؛ نشر منیر ؛ تهران ؛ 1385

 

 

                                      

 

 

نظرات شما عزیزان: